Nu is’t echt…
met onze vliegtuigtickets in de hand huppelen we door de Leuvense straten. Na maanden dromen, lezen, surfen en denken komt nu eindelijk het ‘doen’. Alles is in orde: er staan drie visa’s in de paspoorten, de fietsen staan in orde, de lariampillekes zijn ingepakt, de dollars liggen op tafel en we vonden een huisoppas die ook voor de vogeltjes wil zorgen.
Donderdag 28 en vrijdag 29 december 2006
Nu alleen nog inpakken…
Niet evident: twee fietsen en een kleine berg bagage moeten in twee kartonnen fietsdozen. Vol goede moed sleutelen we de fietsen uit elkaar: voorste bagagedrager, voorste wiel en stuur losmaken, banden platzetten en pedalen eraf. Oei, met onze vrouwelijke kiekenfors krijgen we de pedalen niet los. Ook met de hulp van de stoere buurman lukt het niet. Dan maar naar de fietsenwinkel. Intussen ontdekten we ook dat één van de twee dozen te klein is. Kunnen we ineens een nieuwe doos meebrengen… Hilarisch zicht voor de passanten op de Naamsesteenweg: één van ons met twee fietsen, de andere met een mega fietsdoos ‘in de hand’, waar Els minstens drie keer inpast…
met onze vliegtuigtickets in de hand huppelen we door de Leuvense straten. Na maanden dromen, lezen, surfen en denken komt nu eindelijk het ‘doen’. Alles is in orde: er staan drie visa’s in de paspoorten, de fietsen staan in orde, de lariampillekes zijn ingepakt, de dollars liggen op tafel en we vonden een huisoppas die ook voor de vogeltjes wil zorgen.
Donderdag 28 en vrijdag 29 december 2006
Nu alleen nog inpakken…
Niet evident: twee fietsen en een kleine berg bagage moeten in twee kartonnen fietsdozen. Vol goede moed sleutelen we de fietsen uit elkaar: voorste bagagedrager, voorste wiel en stuur losmaken, banden platzetten en pedalen eraf. Oei, met onze vrouwelijke kiekenfors krijgen we de pedalen niet los. Ook met de hulp van de stoere buurman lukt het niet. Dan maar naar de fietsenwinkel. Intussen ontdekten we ook dat één van de twee dozen te klein is. Kunnen we ineens een nieuwe doos meebrengen… Hilarisch zicht voor de passanten op de Naamsesteenweg: één van ons met twee fietsen, de andere met een mega fietsdoos ‘in de hand’, waar Els minstens drie keer inpast…
Drie uur later: héhé, alles past er in. Zelfs de laatste loodjes. Helaas, die wegen zes kilo te veel. Een van de twee dozen weegt 38 kilo, en dat mag maar max. 32 kilo zijn… Maar na twee uur herpakken en wegen lukt het om alles in de twee dozen en de handbagage te krijgen.
Zaterdag 30 december 2006
We plakken de dozen toe en zetten ons in de zetel met een gerijpte Westvleteren. Nu kan de vakantie echt beginnen!
We plakken de dozen toe en zetten ons in de zetel met een gerijpte Westvleteren. Nu kan de vakantie echt beginnen!
