Karstgebergte en Keizerlijke gebouwen.

Ninh Binh zouden we op onze route aandoen, gewoon omdat de stad toevallig op de route lag naar het Cuc Phuong Natinal Park en een mens toch ergens moet overnachten.Omwille van het weer (koud en regenachtig, erg Belgisch) zijn we er uiteindelijk twee nachten gebleven.Een geluk bij een ongeluk: de omgeving van Ninh Binh is erg mooi. De meeste toeristen gaan er tempels en grotten bezoeken en maken een tochtje met een Sampan langs het prachtige karst-klandschap. De grotten en sampan hebben we gelaten voor wat ze zijn. In de plaats daarvan hebben we een mooie fietstocht gemaakt langs kleine wegeltjes en dorpjes.Ondanks het rotte weer hadden we dus toch een mooie dag. Ook Cuc Phoung NP was voor ons super: na twee maand en een half, hadden we eindelijk eens de kans om vogels te spotten a volonté. En dat hebben we ook gedaan: op 10 uur tijd hadden we 13 nieuwe soorten. Omwille van overvolle treinen en bussen waren we genoodzaakt na Cuc Phoung nog eens een dag in Ninh Binh te blijven, dik tegen mijn (Els) goesting. Uiteindelijk hebben we ook van die dag weer genoten. We fietsten naar een wet-land in de hoop nog wat vogels te kunnen kijken. Ook dat bleek een mooi stuk karstlandschap te zijn waar ze zelfs gewoon zijn om vogelkijkers over de vloer te krijgen! We werden getrakteerd op een prive sampantochtje van 1.5 h, weg van de klassieke toer voor de 'gewone' toerist. Voor een keer was Vietnam zalig stil! Intussen zijn we, na een helse nacht busrit, veilig in Hue beland. Het aantal toeristen dat hier elke dag in de stad wordt gedropt is ongelofelijk maar heel begrijpelijk. De 'Imperial city' in de Citadel is een oase van rust in de drukke stad. De Keizerlijke gebouwen staan in mooie tuinen waardoor je meer het gevoel krijgt in een park te wandelen dan in een museum. Vandaag maakten we een fietstocht naar twee Mausoleums. Er werd heel wat tijd besteed aan de keuze van de precieze plaats waar de Keizers hun Mausoleum wilden bouwen: de omgeving moest evenwichtig zijn zodat deKeizers in alle rust een konden worden met de natuur. En effectief, het Tu Duc mausoleum straalde inderdaad een en al rust uit. De gebouwen op zich zijn erg vergelijkbaar met deze van de 'Imperial City', maar de tuin er rond maakt het geheel af. De keizer van het tweede Mausoleum had een beetje last van grootheidswaanzin: zijn monument was vooral indrukwekkend omwille van de ligging op een bergflank. De hoofdgebouw was binnenin volledig bekleed met kleurig glas en keramiek. Voor ons is dat erg kitcherig, Vietnamezen zijner gek op. Morgen rijden we een stukje langs de kust, op weg naar het Bach Ma N.P.